Het 1 partijenstelsel van de psychopaat

Perverse narcisten gaan relaties aan met anderen om deze te verleiden. (..) Doch voor hen bestaat de ander niet: de ander is onhoorbaar, onzichtbaar, de ander is uitsluitend bruikbaar. In deze geperverteerde manier van denken is er geen ruimte voor respect voor de ander. Het slachtoffer is geen afzonderlijke persoon maar een weerspiegeling van de agressor.

Georganiseerde psychopathische daders kunnen slechts methodisch geweld plegen als derden hen in staat stellen zich te laten misleiden over hetgeen de psychopaat is en doet. Kenmerkend voor methodisch geweld is dat buitenstaanders de dader en diens slachtoffer vaak beschouwen als 2 in conflict zijnde partijen. Waarvan de oorsprong van het conflict hen niet goed duidelijk wordt. Waardoor zij concluderen dat de partijen elkaar kennelijk niet mogen.
Voor een conflict zijn echter 2 partijen nodig. En binnen methodische geweldpleging bestaan geen 2 partijen. Het is daarom ook geen conflict. Aan de ene kant zit een dader die gedreven door een puur kwaadwillig karakter en dwangmatige wil tot bezitsverkrijgingen methodisch geweld en uitbuiting op andere mensen wil plegen. Aan de andere kant een slachtoffer dat willekeurig daaraan ten prooi gevallen is, daarvoor niets heeft gedaan en eenmaal ten prooi gevallen door de dader in elke stap wordt geblokkeerd iets tegen het dwangmatig ondergaan van geweld en uitbuiting te doen.  
De prooi wordt stelselmatig overheerst, onder controle gehouden en onder druk van intimidatie en verholen dreigementen verzwakt zodat de psychopathisch narcist diens eigen ideeën beter aan de prooi kan opleggen. Binnen een normale relatie is het altijd mogelijk een grens te stellen aan de almacht van de ander, een machtsevenwicht in te stellen- desnoods door middel van een conflict. Maar een manipulator verdraagt geen enkele oppositie tegenover zijn macht en veranderd iedere vorm van conflictueuze interactie in een relatie van zo’n vreselijke haat, dat de tegenstander wel kapotgemaakt moet worden.

Methodische geweldpleging is dus een 1 partijenstelsel, waarin de dader onwettig alles bepaald en afdwingt.  

Toeschouwers van dat geweldsysteem, die aangeven te denken dat ze naar een conflict met 2 partijen kijken, geven daardoor slechts weer dat zij zich, onbewust, al hebben laten inlijven in de vervalste werkelijkheid van de dader ten koste van het slachtoffer.